توماس هاردی

اگه من و اون قبلش یه جای دیگه
همدیگرو دیده بودیم،
مثلاً تو یه مسافرخونه ی فکسنی قدیمی
شاید با هم می نشستیم و لبی تر می کردیم
و دو سه جامی بالا مینداختیم

اما به اسم سرباز وظیفه
با هم روبرو شدیم
و به هم شلیک کردیم
و من اونو درجا کشتم

آره … من بهش شلیک کردم و کشتمش واسه اینکه-
واسه اینکه دشمنم بود
فقط همین!
و البته منم دشمن اون بودم
اگر چه این خیلی روشنه

شاید اونم مثِ من
همین جوری اومده بود جبهه
از زور بیکاری وسایلشو فروخته بود
دلیل دیگه ای نمی توونست داشته باشه

آره …جنگ چیز عجیب -غریبیه
تو می زنی و یک نفرو میکشی-
که اگه قبلاً تو یه میخونه دیده بودیش ،
مهمونش می کردی.
شایدم یه سکه ی ناقابل کف دستش میذاشتی.
.

* شعر اصلی دارای پنج بند است و وزن و قافیه دارد

 

 

 

 1,197 total views,  4 views today