زیبایی چشمگیر «هدی لامار» از آینه ی پیشانی گرفته تا شمعدان چشم ها و حالت شگفت انگیز نگاه و لب هایی درشت و صبور با هزاران قصه ی ناگفته و فرم موزون چهره – ، همه به کنار … اما چه بازیگر خوبی بود و چه خوش درخشید در نقش دلیله در فیلم بی نظیر سامسون و دلیله
این هنرمندان اصلاً اصالت هنری داشتند، همینطوری نمی آمدند فیلم بازی کنند. همین هدی لامار از پنج سالگی پیانو می زده و تمرین باله می کرده و آموخته ی فن بازیگری می شده.
مادرش هم ذات هنری داشته و می توان در نظر داشت که این هنرمند در خانه ی کودکی خود با چه پرورشی بزرگ شده است.
و تازه از همه اینها گذشته دستی هم در تکنولوژی داشته و یک سیستم رادیویی بوجود آورد که به متفقین در جنگ بر علیه فاشیست‌ها کمک کرده و می گویند این اختراع او مادر سیستم‌های (وای‌فای )و (بلو توت) امروزی است که به نامش به ثبت و ضبط رسیده .
نه مثل هنرمندان ما – این دلقک های هنری – که تا از خانه قهر می کنند، می روند آرتیست و خواننده می شوند، با آن زیبایی های پُف کرده و بوتاکسی و آن بازی ها و ترانه های مسخره در آن سناریوها دوریالی که از روی تختخواب با مقعنه و چارقد و یک خروار پودر و ماتیک و مژه مصنوعی بیدار شوند.
.
هیهات که آن دوران طلایی سینما تمام شد و رفت پی کارش و دیگر هم تکرار نمی شود…
پیرایه
286 total views, 4 views today