شاعر راستین خیلی جلوتر از زمان خودش قرار دارد.
این را من نمی گویم. خودِشعر می گوید.
مثل شعر (آی آدم ها) ی نیما. که وقتی می خوانی به نظرت می رسد که دقیقاً نیما شعر را برای چنین زمانی سروده که سرزمینی با مردمش دارد غرق می شود، اما آسوده دلان،آنهایی که به قول نیما (نان به سفره و جامه بر تن دارند) فقط حرف می زنند و توَهم ورشان داشته که واقعاً (کمربندهایشان را برای نجات مردم تنگ بسته اند) و دارند کاری می کنند، غافل از اینکه به قول نیما فقط (در کار تماشایند!).
شعر آی آدم ها با صدای من (پیرایه) پیشکش به عزیزانم
امیدوارم که در خوانش به زیبایی آن آسیب نزده باشم.
296 total views, 4 views today