شب

شب را در آغوش می گیرم
معشوقی سیاه چرده و وفادار است
و وعده گاهش را هرگز گم نمی کند
اما رخساره اش را هرگز ندیده ام
چرا که همواره
نقابی کبود به چهره دارد .
چون بر می خیزم
که نور بر افروزم و به تماشایش بنشینم
مرا به سحرگاه وعده می هد
و چون سحرگاه می آید،
به آرامی بچه گربه ای
از پنجره ی اتاقم می گریزد …

..

Night
by: pirayeh yaghmaii

I embrace the night,
That faithful swarthy sweetheart,
Who never does a tryst miss.

This sweetheart’s countenance, alas,
I have never seen,
Cloaked that he is,
In his pervasive mask of dark blue.

As I rise to kindle the fire,
So that I could sit down
To watch him in its flickering light,
He stops me short on my tracks,
With the threat that
Dawn will our tryst expose.

But, when the dawn looms ahead,
Out of his halo of dark blue,
My sweetheart flees out of the room,
Through smooth stealthy wriggles,
Like those of a cat.

 

 290 total views,  4 views today