غزل زیبایی از حسین منزوی به نام مقدس «شاعر» که هرگز در طول زمان روح و درونه و دردمندی هایش شناخته نشد.
تصویر این شاعران همراه بیت مورد نظر آمده است.
اشاره ها:
بیت ۷ : اشاره به سنایی غزنوی دارد که می گوید:
مکن در جسم و جان منزل، که این دون است و آن والا
قدم زین هر دو بیرون نِه، نه اینجا باش و نه آنجا
بیت ۸ : اشاره به ناصر خسرو قبادیانی که در روستای یُمگان یا یَمگان در ولایت بدخشان افغانستان درگذشت. (به احترام شاعر که خود آن را همواره یُمگان تلفظ می کرد، یُمگان خوانده شد)
بیت ۹ : اشاره به مسعود سعد سلمان که هجده سال از زندگی اش در زندان های مختلف از جمله زندان (نای) گذشت و حبسیه های زیبا سرود، از جمله:
نالم ز دل چو نای من اندر حصار «نای»
پستی گرفت همت من زین بلند جای
بیت ۱۰ : اشاره به عطار نیشابوری
بیت ۱۱ : اشاره به سیف فرغانی که گفت:
هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد
هم رونق زمان شما نیز بگذرد
بیت ۱۲ : اشاره به حافظ که گفت:
اگر چه باده فرح بخش و باد گل بیز است،
به بانگ چنگ مخور می، که محتسب تیز است
بیت ۱۳ : اشاره به عماد الدین نسیمی از پیروان نهضت حروفیه که به دستور یکی ازاعقاب تیمور، ظاهراً پوست از تنش زنده زنده بر کَندند
بیت ۱۴ : اشاره به طاهره قره العین که مخنوق شد (خفه اش کردند)
بیت ۱۵ : اشاره به فرخی یزدی که گفت:
سوگواران را مجال بازدید و دید نیست،
بازگرد ای عید از زندان، که ما را عید نیست
بیت ۱۶ : اشاره به مهدی اخوان ثالث ، (م. امید) و شعر قصه ی شهر سنگستان که گفت:
سخن می گفت سر در غار کرده/ شهریار شهر سنگستان
بیت ۱۷ : اشاره به خسرو گلسرخی- شاعر و مبارز سیاسی – که در سحرگاه ۲۹ بهمن ماه، سال ۱۳۵۲ تیرباران شد.
384 total views, 4 views today