شعر شماره ی ۴ ازکلیّات دیوان شمس،
مطابق نسخه ی تصحیح شده ی استاد بدیع الزمان فروزانفر
دو نکته در مورد این شعر :
نکته ی اول : این شعر غزل نیست و از قوانین غزل سرپیچی کرده است.
نکته ی دوم : در بیت اول (خوش می روی) درست است که پریسا – صدای همراه – (خوش می دوی) خوانده و به خطاست.
اشاره ها:
بیت ۲ – سور: مجلس شادمانی
بیت ۲- دولت منصور: دولت پیروز، دولت در لغت به معنی هر چیز است که در گردش باشد و دست به دست بگردد، خواه مال باشد و خواه چیز دیگر./ به معنی بخت و اقبال نیز در فارسی به کاررفته است/ تعبیردولت منصور در ادبیات عرفانی ما، علاوه بر معنی لغوی آن، اشاراتی دارد به منصور حلاّج و سرنوشت او و مقام و منزلتی که دراند یشه های عرفانی یافته است.
بیت ۴ – عیّار: از ایار (و ایّار) پهلوی است و دراصل ظاهراً به معنی کسانی بوده که در خدمت دولت بود ه اند و در کارهای دشوار و سختی ها می توانسته اند ازخود رشادت بسیار نشان بدهند و یاری کنند.
اشاره ها از کتاب غزلیات شمس به گزینش و تفسیر دکتر شفیعی کدکنی است
و اکنون شعر:
ای یوسف خوش نام ما، خوش می‌روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما، ای بردریده دام ما
ای نورما، ای سورما، ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما، تا می شود انگور ما
ای دلبر و مقصود ما، ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما، نظاره کن در دود ما
ای یار ما ،عیار ما، دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما، بستان گرو دستار ما
در گل بمانده پای دل، جان می‌دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل، ای وای دل، ای وای ما
با بهره از صدای پریساهنرمند گرامی
1,034 total views, 2 views today