وهم سبز

وهم سبز یکی از زیباترین شعرهای فروغ فرخزاد است که تنهایی شاعر درآن تنهایی یک زن است، نه تنهایی انسان معاصر.
این شعر که حسرت زدگی و ملامت شاعر را در مورد خودش پیوسته تکرار می کند، روایت سرخوردگی های او از زندگی شاعرانه و سنت شکن خویش و آسیب پذیری معصومانه اش نسبت به این جهان خود خواسته است که او را با حسرت به سوی یک زندگی خانگی و آرامش و امنیت معمولی آن می کشاند که در «جدال فرش ها و جارو ها»، «جامه های شسته بر بند رخت»، «صدای دلگیر چرخ خیاطی»، « اجاق های پر آتش»، «سرود ظرف های مسین مطبخ»، «باروری و زایش زنان کامل» خلاصه می شود.
از منظر آسیب شناسی تمام آن (اوج) ها به وازده گی و اندوه و شماتت شاعربَدَل می شوند، اما از منظر شعر و ادبیات وهم سبز یکی از زیباترین شعرهای زنانه است بی آنکه رد پایی از کام ها یا ناکامی های تنی در آن باشد.
پیرایه یغمایی

 1,194 total views,  10 views today