باز بر لب ترانه ای باید!
زندگی را بهانه ای باید!
با نگاهی که گرم و جادویی است،
نظر عاشقانه ای باید!
چون درختی به وقت فروردین،
زنده باید، جوانه ای باید!
آتش عشق را به هیمه ی شوق،
سرخ و زرد زبانه ای باید!
مرغ خوش خوان عشق را – آری
بر نسیم آشیانه ای باید!
سرکشی های عشق یاغی را
از غزل تازیانه ای باید!
منشین غم گرفته بیش از این
سر غمگین به شانه ای باید!
634 total views, 2 views today