وهم سبز

وهم سبز یکی از زیباترین شعرهای فروغ فرخزاد است که تنهایی شاعر درآن تنهایی یک زن است، نه تنهایی انسان معاصر.
این شعر که حسرت زدگی و ملامت شاعر را در مورد خودش پیوسته تکرار می کند، روایت سرخوردگی های او از زندگی شاعرانه و سنت شکن خویش و آسیب پذیری معصومانه اش نسبت به این جهان خود خواسته است که او را با حسرت به سوی یک زندگی خانگی و آرامش و امنیت معمولی آن می کشاند که در «جدال فرش ها و جارو ها»، «جامه های شسته بر بند رخت»، «صدای دلگیر چرخ خیاطی»، « اجاق های پر آتش»، «سرود ظرف های مسین مطبخ»، «باروری و زایش زنان کامل» خلاصه می شود.
از منظر آسیب شناسی تمام آن (اوج) ها به وازده گی و اندوه و شماتت شاعربَدَل می شوند، اما از منظر شعر و ادبیات وهم سبز یکی از زیباترین شعرهای زنانه است بی آنکه رد پایی از کام ها یا ناکامی های تنی در آن باشد.
پیرایه یغمایی

 1,706 total views,  2 views today